Sayı 24

  Mesut MEZKİT

Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüðü’nün Endüstri 4.0 Uygulamaları

Öz

Bilgi çaðının üretim hizmet modellerini şekillendireceðine inanılan, uygulamalarda da görülen yeni sanayi ihtilali ya da devrimi 21. Yüzyılda karşımızda durmaktadır: “Endüstri 4.0” veya “4.Endüstri Devrimi”. Üretim sistemlerinde ve hizmet veren özel ve kamu kuramlarında bu dönüşüme bigâne kalamayacaðı aşikâr. Endüstri 4.0’ı oluşturacak akıllı sistemler, yenilikçi yaklaşımların, yeni teknolojilerin, ileri teknolojilere sahip bilgisayarların, yeni yazılımların ve nitelikli insan kaynaðının etkileşimli çalışması ile saðlanabilmektedir. Bu süreç geleceðin endüstrisini nasıl şekillendirecek? “Nesnelerin İnterneti,” “Bulut Bilişim,” Üretim Bulutu,” “Artırılmış Gerçeklik” gibi kavramlar bu süreçte Endüstri 4.0 devriminin neresinde olacak? gibi sorularla Tapu ve Kadastro Genel Müdürlüðü’nün (TKGM) elektronik uygulamaları ele alınacak ve açıklanmaya çalışılacaktır. Kamu kurumu niteliði ile an ve yakın gelecekte dijital tatbikatların hizmet alıcılarına ne gibi fayda getirdiði ve bu uygulamalara hem hizmet sunanların hem de alanların yeni safhada dijital ortamlarının nasıl şekilleneceði ve bu döneme nasıl hazır girilebileceði konuları tartışılacaktır.

  22 - 43

  Anahtar Kelimeler: Endüstri 4.0, Üretim, Dijital Hizmet, Dijitalleşme, Tapu ve Kadastro

  İndir

  Kemal Ramazan HAYKIRAN

Abdülhamid’in İttihad-ı İslam Politikaları Çerçevesinde Ahmed Ziyâüddîn Gümüşhanevî ve Faaliyetleri

Öz

Sömürgeci siyasetin emperyalizme dönüştüðü, Büyük Güçler arasında yeryüzünün doðal kaynaklar, hammadde ve pazar ilişkisi çerçevesinde bir paylaşıma tabi tutulduðu 19.yy’ın son çeyreðinde söz konusu paylaşım mücadelesi ile emperyal saldırıların en büyük muhataplarından birisi Memalik-i Osmaniye toprakları olmuştur. Böyle bir sürece denk gelen Sultan II. Abdülhamid iktidarı hem Osmanlı dış politikasının döneme uygun yeni bir içerik kazandıðı hem de Büyük Güçlerin saldırılarına karşı Devlet-i Aliyye’nin kendini müdafaa etme noktasında siyasi, askeri ve ekonomik tedbirler aldıðı bir dönem olmuştur. Bu baðlamda 19.yy. sonu Osmanlı dış politikasının mezkûr dönüşüm süreci içerisinde aldıðı yeni pozisyona uygun olarak İttihad-ı İslam/İslam Birliði siyasetini geliştirmeye başladıðı görülmektedir. Gerek devletin birliðinin devamını saðlamak gerekse daha büyük ölçekte Müslümanların Batı emperyalizminin saldırılarına karşı tek vücut bir biçimde toparlanıp, güç birliði oluşturmasını hedefleyen İttihad-ı İslam siyaseti II. Abdülhamid döneminde sadece retorik düzeyinde kalmamış; fikir ve eylem düzeyinde de kendisini farklı platformlarda başarıyla sergilemiştir II. Abdülhamid’in İttihad-ı İslam siyaseti çerçevesinde dönemin Müslüman dünyasındaki entelektüel ve ilmi çevrelerinden pek çok âlim, mutasavvıf ve ilim adamının Devlet-i Aliyye ile birlikte söz konusu siyasete hizmet edecek biçimde birlikte hareket ettikleri bilinmektedir. Bu baðlamda aktif rol üstlenen pek çok kıymetli isme öncülük eden en büyük şahsiyet, döneminin önde gelen âlimlerinden olan Ahmed Ziyaüddin Gümüşhanevi’dir. Gümüşhanevi tekkesinin kurucusu, Nakşi-Halidi şeyhi Gümüşhanevi ikinci hac yolculuðu sebebiyle gittiði Mısır’da üç yıl boyunca ikamet etmiş; bu süre zarfında Mısır’da bulunan meşayih ile görüşmeler yapmıştır. Buradaki faaliyetleri neticesinde kısa sürede Mısır’ın en bilinen âlimlerinden birisi olmayı başaran Gümüşhanevi, kurduðu sıkı irtibatın kendisinden sonra da devamı noktasında hizmet etmek üzere Mehmed Âşık Efendi’yi de kendisine halife olarak tayin etmiştir. Bu çalışmada 19.yy’ın ikinci yarısında İstanbul ile İngiliz baskısı altındaki Kahire arasında elde kalan en büyük bað olan inanç ve kültür birliðinin korunması ve güçlendirilmesi amacıyla yaptıðı çalışmalarla kısa süre sonra resmi devlet siyaseti haline gelecek olan İttihadı İslam’ın en deðerli ön hazırlıklarından bir tanesini gerçekleştirmiş olan Ahmed Ziyaüddin Gümüşhanevi’nin Mısır’daki faaliyetleri ve İslam Birliði siyasetine yaptıðı öncü katkıların bir analizi yapılacaktır.

  44 - 63

  Anahtar Kelimeler: II. Abdülhamid, İttihad-ı İslam, Ahmed Ziyaüddin Gümüşhanevi, Mısır, İlim

  İndir

  İsa ÇELİK

Söke ve Didim Yöresinde Kültür Turizmi

Öz

Söke ve Didim yöresi tarımsal açıdan olduðu kadar turizm açısından da önemli ilçelerimizdendir. İlçemizde hemen hemen turizmin her çeşidi mevcuttur. Bölge kültür turizmi açısından ayrı bir öneme sahiptir. Arkeolojik sitler bakımından oldukça zengindir ve antik dönemin en önemli yerleşim birimleri olan Milet, Priene, Didim, Magnesia, Herakleia ve Myus gibi şehirler vardır. Ayrıca yörede glasyal dönem olan Würm’de çok önemli coðrafi deðişiklikler olmuş ve bu deðişikliklerden yöre kültürü direk etkilenmiştir. Son 15 yıldan bu yana turizmin yeni formu şüphesiz kültür turizmi ile şekillenmiştir. Kültür turizmi konusundaki bu gelişmeden elbette Anadolu’nun önemli kültürel parçasını oluşturan bu bölge ayrı tutulamaz. Yörenin kültür turizmi, coðrafi perspektifle incelenerek, yöre ve ülkemiz kültür turizmi ile ilgili sonuçlara varılmaya çalışılmıştır.

  64 - 78

  Anahtar Kelimeler: Kültür Turizmi, Coðrafya, Ören Yeri

  İndir

  Ercan ÖZGAN, Merve SAĞLIK

Osmanlı Dönemi 18.yy Başı Şehit Ahmet Paşa Sıbyan Mektebinin Mimari Özellikleri İncelenmesi

Öz

Osmanlı döneminde Sıbyan mektepleri; İstanbul’un fethinden (1453), Tevhid-i Tedrisat Kanunu’nun yürürlüðe girişine (1924) kadar hizmet veren ilk okuma ve temel dini eðitimlerin yapıldıðı okullardır. Dini vecibelere göre “Kuran” öðretmek önemli bir olgu olup az bütçe ile bu eðitimin yapıldıðı sıbyan mekteplerinin vakfedilmesi bir gelenek olarak Osmanlıda hem saray erkânı hem de halk için yaygındır. Külliye ile beraber yapılan mektepler külliyenin bir parçası haline gelerek korunmuştur. Mahalle aralarında tek yapı örneði olarak yapılan taş mektepler ise korunamamıştır. Vakfiyelerin; yapının harabe hale gelinceye kadar arka arkaya dört kez onarılması bu onarımlara raðmen tekrar harabeye döner ise yıkılabilmesine izin vermesi [1] sonucu günümüze ulaşan Şehit Ahmet Paşa Sıbyan Mektebi de bunlardan biridir. 18.yy. Osmanlı mimarisi klasik dönemden geçişin başladıðı ve sürecin izlenebildiði bir dönemdir. Bu yüzyılın başında İstanbul’da Üsküdar’da yapılan üç sıbyan mektebi Valide-i Cedid Külliyesi Mektebi ( 1710) Ahmediye Külliyesi Mektebi (1722) ve Şehit Ahmet Paşa Sıbyan Mektebi (1709)’dir. Bu çalışmada, 18. yy. Osmanlı Döneminde Külliye dışında tek yapı olarak inşa edilmiş olan Şehit Ahmet Sıbyan Mektebinin mimarisi ve restorasyon çalışmaları incelenmiştir. Çalışmada, sıbyan mekteplerinin mimarisi ve tarihçeleri hakkında genel bilgiler verilmiş ve Şehit Ahmet Paşa Sıbyan Mektebi’nin tarihi ve mimarisi üzerinde durularak bu yapının restorasyon çalışmaları da deðerlendirilmiştir. Yapının kent hafızasındaki yerinin korunması ve günümüzde de aynı fonksiyon ile devam ettirilme süreci incelenmiş ve benzer özellikteki kültür miraslarımızın korunmasına katkı saðlanması amaçlanmıştır.

  79 - 93

  Anahtar Kelimeler: Sıbyan Mektebi, Restorasyon Müdahaleleri, Restorasyon Uygulama Süreçleri

  İndir

  Kemal Ramazan HAYKIRAN

Aydınoðulları Beyliði Zamanında Fikrî Ortam

Öz

XIV. yüzyıl başlarında Batı Anadolu kıyılarında iki Menderes Nehri arasında kalan havzayı fethederek buraya Müslüman Türk kültürünün taşınmasını saðlayan Aydınoðulları yüz elli yıla yakın bir süre bu coðrafyanın sahibi olmuşlar, bu coðrafyaya pek çok eser bırakan Aydınoðulları 1426’da II. Murad devrinde kati surette Osmanlı hakimiyetine girerek siyasi faaliyetleri sonlanmıştı. Moðol istilası akabinde Anadolu’nun batı uclarına gelerek buraları yurt tutan Türkmen beylerinin dinî anlayışları akademik çevrelerde uzun yıllardır süren bir tartışma konusudur. Selçuklu’nun merkezi ve şehirli unsurlarından olmayan bu Türkmen zümrelerin kitabî bir İslam anlayışına da sahip olmadıkları terminolojik ifadesi ile heterodoks bir dini anlayışa sahip olduðu iddiası dile getirilmektedir. Bu çalışmada durumun gerçekten de böyle olup olmadıðı sorusuna Aydınoðulları Beyliði üzerinden cevap aranmaya çalışılacaktır.

  94 - 105

  Anahtar Kelimeler: Aydınoðlu, Batı Anadolu, Mehmed Bey, Ehl-i Sünnet, Heterodoks

  İndir

  Mesut MEZKİT, İsa ÇELİK

Aydın Türk Kızılay’ının İktisadi İşletmesinin İlk Yardım Uygulamaları

Öz

İnsanlar bir araya gelerek belirli amaçları gerçekleştirmeye matuf bir takım teşkilatlanma çabası içinde olmuştur. Bu arzularını hayata geçirmek için ya ticari bir mantıkla kâr amacı güden organizasyonlar oluşturmuş ya da kâr amacı taşımayan örgütlenmelere yönelmişlerdir. Kâr amacı taşımayan teşkilatlar daha çok sendika, partileşme, dernek kurma, vakıf işleriyle iştigal etme, birlik gibi oluşumlardır. Bu tür örgütlenmeler şirket mantıðı ile deðil gönüllülük esasına göre faaliyetlerini icra etmektedirler. Gönüllü teşkilatların temel gayesi kâr olmamakla birlikte hedeflerini gerçekleştirmek için de sürdürülebilir bir organizasyon fikriyle ile hareket etme mecburiyetleri vardır. Bu yüzden devamlılıðı saðlayacak temel etkenin maddi veya nakdi baðışların önemi ortada olmakla birlikte daha büyük amaçlar için bunların da kâfi gelmeyeceði açıktır. Bu yüzden ilave maddi gelir getirici kaynaklara ihtiyaç vardır. Çalışmamıza konu olan Türkiye Kızılay Derneði Aydın Şube İktisadi İşletmesi İlk Yardım Eðitim Merkezi de gönüllülük esasına göre çalışmakta, esas görevi ihtiyaç sahiplerine daha fazla yardım etmek için maddi kaynaðını artırmayı hedeflemektedir. Bundan dolayı Türkiye Kızılay Derneði Tüzüðü’ne göre iktisadi işletme kurmuştur. Bu çalışmada Türk Kızılay’ına baðlı iktisadi işletmelerin hangi mali sorumluluklara dahil olduðuna ve bizatihi tüzel kişiliðinin mali istisnalarına temas edilecektir. Çalışma konumuz olan İlk Yardım’ın nasıl iktisadi işletme içerisinde faaliyette bulunduðu ve bunun hem Saðlık Bakanlıðı hukuki zeminini hem Dernekler Hukuku zemini ve hem de Türk Kızılay Tüzüðü hukuki zemini çerçevesinde ele alınıp Aydın ilindeki iktisadi işletme ilk yardım uygulamaları üzerinde durulacaktır.

  106 - 131

  Anahtar Kelimeler: Türkiye Kızılay Derneði, İktisadi İşletme, İlk Yardım, Gönüllü Kuruluşlar, Aydın Kızılay

  İndir

  İsa ÇELİK

Hierapolis, Milet ve Aphrodisias Antik Kentlerinde Turizmin Kültürel Mekân Üzerine Etkisi

Öz

Günümüzde önemli bir ekonomik araç olan turizmin ören yerlerine olumsuz etkileri olabildiði gibi olumlu etkileri da olabilmektedir. Bu çalışmada antik yerleşmeler üzerinde turizmin olumlu ve olumsuz etkileri ele alınmıştır. Hierapolis, Milet ve Aphrodisias örneklerinin seçilme sebebi ziyarete uzun zamandan beri açık olmaları ve kitlesel turizme maruz kalmalarıdır.

  132 - 150

  Anahtar Kelimeler: Turizm, Antik Kentler, Kültür, Kitle Turizmi.

  İndir